ویزا

ویزا در واقع یک مجوز است که از طرف اداره مهاجرت کشور مقصد به شهروند خارجی داده می‎‌شود. این مجوز اجازه می‌دهد که فرد وارد کشور مقصد شود، در آن اقامت کند و بعد از مدت زمان مشخصی که باز هم در همین مجوز مشخص شده است، آن کشور را ترک کند. ویزا به صورت برچسب یا مهر روی گذرنامه یا دیگر مدارک سفر به همراه امضای مسئول (از سمت اداره مهاجرت) به متقاضی داده می‌شود.

نام دیگری از ویزا که ممکن است بشنوید «روادید» است، اگر این کلمه شما را سر در گم می‌کند باید بگوییم که روادید معادل فارسی همان ویزا است مثل رایانه برای کامپیوتر.

چرا باید ویزا بگیریم؟

در قانون بسیاری از کشورها کسانی که تابعیت آن کشور را ندارند برای ورود به آن باید ویزا یا روادید داشته باشند. بعضی از کشورهای همسایه یا کشورهایی که روابط سیاسی و تجاری نزدیکی دارند، توافقنامه لغو روادید امضا می‌کنند؛ در نتیجه شهروندان دو کشور بدون نیاز به ویزا می‌توانند به دو کشور سفر کنند. به عنوان مثال دولت ایران و ترکیه توافق‌نامه لغو روادید امضا کرده‌اند و به همین دلیل ایرانی‌ها و ترک‌ها برای سفر به ترکیه و ایران نیازی به گرفتن ویزا ندارند.

همچنین ۲۶ کشور عضو منطقه شینگن قانون ویزا را برای شهروندان خود برداشته‌اند و کسانی که ویزای شینگن دریافت می‌کنند بدون نیاز به دریافت ویزای جداگانه برای هر کشور می‌توانند از این ۲۶ کشور دیدن کنند. کشورهای منطقه شنگن عبارتند از: اتریش، بلژیک، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبرگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، سوئیس و لیختن‏ اشتاین.