ویزا

ویزای ترانزیت چیست؟

ویزای ترانزیت یکی از انواع ویزاهای غیر مهاجرتی است. ویزای ترانزیت نوعی از ویزای کوتاه مدت است که در واقع به مسافران این اجازه را می‌ دهد تا در صورت نشستن پروازشان در فرودگاه‌ ها و یا شهرهای میانی برای مدت زمانی محدود به علل مختلفی همچون؛ برای تعویض هواپیما و یا تغییرات و اعمال دیگر توقف می کند و پس از گذشت مدتی مثل ۱ تا ۲ ساعت، از آن فرودگاه به سمت مقصد اصلی خود پرواز نماید.

ویزای ترانزیت یکی از سختگیرانه ترین نوع ویزاها به حساب می‌آید. کشورهای توسعه‌یافته به جهت جلوگیری از تقاضای پناهندگی شهروندان کشورهای دیگر، در فرودگاه‌های کشورشان زمان تعویض هواپیما، این قوانین را تنظیم کرده‌اند.

ویزای ترانزیت چیست

انواع ویزای ترانزیت:

ویزای ترانزیت در هر کشور، شرایط و ویژگی‌های خاص خود را داشته و اینکه شما نیاز به اخذ ویزای یک کشور دارید یا خیر، بسته به معافیت‌های ترانزیتی برای تابعیت شما و مبدا و مقصد سفرتان بستگی دارد.

1- ویزای ترانزیت فرودگاهی شینگن

نوع اول ویزای ترانزیت به این صورت است که مسافر فقط داخل فرودگاه پس از انتظار چند ساعته در سالن ترانزیت، هواپیما را تعویض کرده و به مسیر خود ادامه می‌دهد. در این حالت مسافر مجاز به خروج از فرودگاه و عبور از مرز هوایی نیست. این نوع ویزا، ویزای صفربار ورود یا ترانزیت فرودگاهی نام دارد و در رده‌بندی ویزای شینگن به ویزای A موسوم است.

2- ویزای ترانزیت شینگن

نوع دوم ویزای ترانزیت به این صورت است که مسافر مجاز به ترک فرودگاه و رساندن خود به فرودگاهی دیگر (در همان شهر یا شهر دیگری در آن کشور) است. این نوع ویزای ترانزیت در ویزاهای شینگن ویزای نوع B نامیده می‌شود.

3- ویزای ترانزیت شینگن برای دریانوردان:

این ویزا مخصوص سفرهای دریایی بوده و به شما اجازه پیاده شدن از کشتی در یکی از اسکله‌های حوزه شینگن و ماندن در اسکله به مدت حداکثر ۵ روز تا حرکت به سمت مقصد بعدی در خارج از حوزه شینگن را خواهد داد.

ویزای ترانزیت انگلستان:

کشور انگلستان از آنجا که جزو پیمان شنگن نمی‌باشد مقررات کمی آسانتری را نسبت به کشورهای شینگن برای شهروندان ایرانی دارند بدین صورت که اگر مقصد نهایی مسافر به یکی از دو کشور آمریکا و کانادا ختم شود درخواست روادید ترانزیت نمی‌کنند. توجه داشته باشد که فقط به این دو کشور، پس اگر مقصد مسافر مثلاً برزیل و یا حتی یک کشور اروپایی دیگه مثلاً بلژیک باشد، مسافر باید ویزای ترانزیت داشته باشد.

ویزای ترانزیت ایرلند:

ایرلند نیز مانند انگلستان جزو پیمان شنگن نمی‌باشد و مقررات اخذ ویزای ترانزیت ایرلند کمی نسبت به کشورهای حوزه شینگن برای شهروندان ایرانی راحت‌تر می‌باشد. ویزای ترانزیت ایرلند مانند انگلستان در فرودگاه و با همان شرایط صادر می‌شود.

ویزای ترانزیت آلمان:

اکثر کشورهای دنیا نیازی به اخذ ویزای ترانزیت فرودگاهی ندارند، کشور های که ملزم به دریافت ویزای ترانزیت فرودگاه آلمان می باشند. عبارتند از: افغانستان، بنگلادش، اریتره، اتیوپی، غنا، هندوستان، ایران، عراق، اردن، لبنان، مالزی، نیجریه، پاکستان، سومالی، سودان جنوبی، سری لانکا، سودا، سوریه، ترکیه.

ویزای ترانزیت چیست؟

ویزای ترانزیت یکی از انواع ویزاهای غیر مهاجرتی است. ویزای ترانزیت نوعی از ویزای کوتاه مدت است که در واقع به مسافران این اجازه را می‌ دهد تا در صورت نشستن پروازشان در فرودگاه‌ ها و یا شهرهای میانی برای مدت زمانی محدود به علل مختلفی همچون؛ برای تعویض هواپیما و یا تغییرات و اعمال دیگر توقف می کند و پس از گذشت مدتی مثل ۱ تا ۲ ساعت، از آن فرودگاه به سمت مقصد اصلی خود پرواز نماید.

ویزای ترانزیت یکی از سختگیرانه ترین نوع ویزاها به حساب می‌آید. کشورهای توسعه‌یافته به جهت جلوگیری از تقاضای پناهندگی شهروندان کشورهای دیگر، در فرودگاه‌های کشورشان زمان تعویض هواپیما، این قوانین را تنظیم کرده‌اند.

ویزای ترانزیت چیست

انواع ویزای ترانزیت:

ویزای ترانزیت در هر کشور، شرایط و ویژگی‌های خاص خود را داشته و اینکه شما نیاز به اخذ ویزای یک کشور دارید یا خیر، بسته به معافیت‌های ترانزیتی برای تابعیت شما و مبدا و مقصد سفرتان بستگی دارد.

1- ویزای ترانزیت فرودگاهی شینگن

نوع اول ویزای ترانزیت به این صورت است که مسافر فقط داخل فرودگاه پس از انتظار چند ساعته در سالن ترانزیت، هواپیما را تعویض کرده و به مسیر خود ادامه می‌دهد. در این حالت مسافر مجاز به خروج از فرودگاه و عبور از مرز هوایی نیست. این نوع ویزا، ویزای صفربار ورود یا ترانزیت فرودگاهی نام دارد و در رده‌بندی ویزای شینگن به ویزای A موسوم است.

2- ویزای ترانزیت شینگن

نوع دوم ویزای ترانزیت به این صورت است که مسافر مجاز به ترک فرودگاه و رساندن خود به فرودگاهی دیگر (در همان شهر یا شهر دیگری در آن کشور) است. این نوع ویزای ترانزیت در ویزاهای شینگن ویزای نوع B نامیده می‌شود.

3- ویزای ترانزیت شینگن برای دریانوردان:

این ویزا مخصوص سفرهای دریایی بوده و به شما اجازه پیاده شدن از کشتی در یکی از اسکله‌های حوزه شینگن و ماندن در اسکله به مدت حداکثر ۵ روز تا حرکت به سمت مقصد بعدی در خارج از حوزه شینگن را خواهد داد.

ویزای ترانزیت انگلستان:

کشور انگلستان از آنجا که جزو پیمان شنگن نمی‌باشد مقررات کمی آسانتری را نسبت به کشورهای شینگن برای شهروندان ایرانی دارند بدین صورت که اگر مقصد نهایی مسافر به یکی از دو کشور آمریکا و کانادا ختم شود درخواست روادید ترانزیت نمی‌کنند. توجه داشته باشد که فقط به این دو کشور، پس اگر مقصد مسافر مثلاً برزیل و یا حتی یک کشور اروپایی دیگه مثلاً بلژیک باشد، مسافر باید ویزای ترانزیت داشته باشد.

ویزای ترانزیت ایرلند:

ایرلند نیز مانند انگلستان جزو پیمان شنگن نمی‌باشد و مقررات اخذ ویزای ترانزیت ایرلند کمی نسبت به کشورهای حوزه شینگن برای شهروندان ایرانی راحت‌تر می‌باشد. ویزای ترانزیت ایرلند مانند انگلستان در فرودگاه و با همان شرایط صادر می‌شود.

ویزای ترانزیت آلمان:

اکثر کشورهای دنیا نیازی به اخذ ویزای ترانزیت فرودگاهی ندارند، کشور های که ملزم به دریافت ویزای ترانزیت فرودگاه آلمان می باشند. عبارتند از: افغانستان، بنگلادش، اریتره، اتیوپی، غنا، هندوستان، ایران، عراق، اردن، لبنان، مالزی، نیجریه، پاکستان، سومالی، سودان جنوبی، سری لانکا، سودا، سوریه، ترکیه.