ویزا

یکی از مواردی که ذهن ما مسافرهای ایرانی رو درگیر خودش کرده گرفتن ویزا برای مسافرتمون هست. حق هم داریم نگران باشیم چون خیلی کشورها بدلایل مختلف از جمله سیاسی و همچنین رفتار مسافرهای ایرانی، سختگیری زیادی برای دادن ویزا به ایرانی ها دارند. اما این دلیل نمیشه که قید سفر کردن رو بزنیم. جواب نه شنیدن خوشایند نیست ولی این هم بهر حال بخشی از پروسه ویزا هست که برای من هم پیش اومده. اینکه بدلیل ترس از رد شدن درخواست ویزا اصلا قید سفر رو بزنیم فقط و فقط ظلم در حق خودمون هست. باید تا جایی که میتونیم اطلاعاتمون رو زیاد کنیم تا شانس دریافت ویزا رو افزایش بدیم. شاید مطالب این نوشته ابتدایی به نظر برسه ولی گاهی وقت ها توجه نکردن به همین موارد ابتدایی میتونه دردسرهای بزرگی برامون ایجاد کنه.

کامبوج برای ویزا خیلی اذیتم کرد ولی قطعا ارزشش رو داشت

ویزا به طور کلی یک سند رسمی و مجوزی هست که توسط سفارتخانه، کنسولگری و یا اداره مرزبانی کشور مقصد برای سفر اتباع بیگانه به اون کشور صادر میشه. نکته خیلی خیلی خیلی مهم اینه که باید حواسمون باشه که دریافت ویزا شرط لازم برای مسافرت به کشور مقصد هست ولی تصمیم نهایی برای اجازه ورود به کشور توسط ماموران مرزبانی و در مبادی ورودی هوایی، زمینی و دریایی گرفته خواهد شد.

ویزا انواع و اقسام بسیار زیاد و گوناگونی داره که اکثر ما با ویزای کوتاه مدت توریستی یک بار ورود سر و کار داریم.

تقسیم بندی کشورها از نظر نحوه صادر کردن ویزا

1. کشورهایی که اصلا برای سفر به اون ها با هدف گردشگری و توریستی نیاز به ویزا نداریم. این کشورها تعدادشون واسه ما ایرانی ها خیلی زیاد نیست. بهتره همیشه قبل از سفر آخرین شرایط سفر به این کشورها رو از وبسایت وزارت خارجه اون ها یا سفارتشون در تهران جویا بشیم. مثلا کشور مالزی برای سال ها به ایرانی ها اجازه میداد بدون ویزا به مدت ۹۰ روز به اون کشور سفر کنند ولی دو سالی میشه که این مدت رو بسیار محدود و ۱۴ روز کرده. ترکیه، گرجستان، مالزی، ارمنستان، اکوادور و … جزو کشورهای این گروه هستند. هیچوقت به لیست هایی که توی اینترنت تحت کشورهای بدون ویزا داده میشه اعتماد نکنید و برای هر کشور جداگانه سرچ کنید تا نتایج به روز شده رو به دست بیارید.
2. کشورهایی که قبل از سفر باید برای ویزا اقدام بکنیم. اکثر کشورها برای مسافرهای ایرانی توی این دسته هستند. باید با مراجعه به سایت سفارت مورد نظر و یا تماس با سفارتخانه لیست مدارک مورد نیاز رو آماده کنیم و برای دریافت ویزا اقدام کنیم.
3. ویزا در لحظه ورود (visa on arrival) به این معنی هست که نیاز به صرف وقت و نوبت سفارت و … مانند مورد قبلی نیست. فقط در زمان ورود به کشور مقصد مبلغی پرداخت می کنیم (بعضی از کشورها نیاز به یک سری مدارک هم دارند) و برچسب ویزا در پاسپورت زده میشه. از کشورهای این گروه میتونم سریلانکا و تانزانیا رو مثال بزنم.

تقسیم بندی ویزا از نظر هدف سفر

1. ویزای توریستی: از اسمش مشخصه برای کسی که هدفش گردشگری باشه صادر میشه.
2. ویزای ملاقات دوستان و اقوام: برای اکثر کشورها نوع ویزای صادر شده برای این هدف مشابه مورد قبلی هست فقط مدارکی که به سفارت ارائه می کنیم قدری متفاوت هست و شانس گرفتن ویزا هم بیشتره.
3. ویزای درمان: برای معالجه و درمان در کشور مقصد
4. ویزای تجاری: برای انجام تجارت در کشور مقصد
5. ویزای عبوری یا ترانزیت که مدتش خیلی کم هست و برای عبور از یک کشور برای رسیدن به کشور ثالث هست.
6. ویزای کار و تعطیلات (work & holidays visa) که به شما اجازه میده در ضمن گردش در کشور مقصد بطور محدود کار هم بکنید. کشور استرالیا تا چند سال پیش این ویزا رو برای ایرانی ها صادر می کرد ولی فعلا انجام نمیده.
7. انواع دیگه ویزاها نظیر ویزای دانشجویی، ویزای مهاجرتی و … در دسته ویزاهای بلند مدت هستند.

یکی از مواردی که ذهن ما مسافرهای ایرانی رو درگیر خودش کرده گرفتن ویزا برای مسافرتمون هست. حق هم داریم نگران باشیم چون خیلی کشورها بدلایل مختلف از جمله سیاسی و همچنین رفتار مسافرهای ایرانی، سختگیری زیادی برای دادن ویزا به ایرانی ها دارند. اما این دلیل نمیشه که قید سفر کردن رو بزنیم. جواب نه شنیدن خوشایند نیست ولی این هم بهر حال بخشی از پروسه ویزا هست که برای من هم پیش اومده. اینکه بدلیل ترس از رد شدن درخواست ویزا اصلا قید سفر رو بزنیم فقط و فقط ظلم در حق خودمون هست. باید تا جایی که میتونیم اطلاعاتمون رو زیاد کنیم تا شانس دریافت ویزا رو افزایش بدیم. شاید مطالب این نوشته ابتدایی به نظر برسه ولی گاهی وقت ها توجه نکردن به همین موارد ابتدایی میتونه دردسرهای بزرگی برامون ایجاد کنه.

کامبوج برای ویزا خیلی اذیتم کرد ولی قطعا ارزشش رو داشت

ویزا به طور کلی یک سند رسمی و مجوزی هست که توسط سفارتخانه، کنسولگری و یا اداره مرزبانی کشور مقصد برای سفر اتباع بیگانه به اون کشور صادر میشه. نکته خیلی خیلی خیلی مهم اینه که باید حواسمون باشه که دریافت ویزا شرط لازم برای مسافرت به کشور مقصد هست ولی تصمیم نهایی برای اجازه ورود به کشور توسط ماموران مرزبانی و در مبادی ورودی هوایی، زمینی و دریایی گرفته خواهد شد.

ویزا انواع و اقسام بسیار زیاد و گوناگونی داره که اکثر ما با ویزای کوتاه مدت توریستی یک بار ورود سر و کار داریم.

تقسیم بندی کشورها از نظر نحوه صادر کردن ویزا

1. کشورهایی که اصلا برای سفر به اون ها با هدف گردشگری و توریستی نیاز به ویزا نداریم. این کشورها تعدادشون واسه ما ایرانی ها خیلی زیاد نیست. بهتره همیشه قبل از سفر آخرین شرایط سفر به این کشورها رو از وبسایت وزارت خارجه اون ها یا سفارتشون در تهران جویا بشیم. مثلا کشور مالزی برای سال ها به ایرانی ها اجازه میداد بدون ویزا به مدت ۹۰ روز به اون کشور سفر کنند ولی دو سالی میشه که این مدت رو بسیار محدود و ۱۴ روز کرده. ترکیه، گرجستان، مالزی، ارمنستان، اکوادور و … جزو کشورهای این گروه هستند. هیچوقت به لیست هایی که توی اینترنت تحت کشورهای بدون ویزا داده میشه اعتماد نکنید و برای هر کشور جداگانه سرچ کنید تا نتایج به روز شده رو به دست بیارید.
2. کشورهایی که قبل از سفر باید برای ویزا اقدام بکنیم. اکثر کشورها برای مسافرهای ایرانی توی این دسته هستند. باید با مراجعه به سایت سفارت مورد نظر و یا تماس با سفارتخانه لیست مدارک مورد نیاز رو آماده کنیم و برای دریافت ویزا اقدام کنیم.
3. ویزا در لحظه ورود (visa on arrival) به این معنی هست که نیاز به صرف وقت و نوبت سفارت و … مانند مورد قبلی نیست. فقط در زمان ورود به کشور مقصد مبلغی پرداخت می کنیم (بعضی از کشورها نیاز به یک سری مدارک هم دارند) و برچسب ویزا در پاسپورت زده میشه. از کشورهای این گروه میتونم سریلانکا و تانزانیا رو مثال بزنم.

تقسیم بندی ویزا از نظر هدف سفر

1. ویزای توریستی: از اسمش مشخصه برای کسی که هدفش گردشگری باشه صادر میشه.
2. ویزای ملاقات دوستان و اقوام: برای اکثر کشورها نوع ویزای صادر شده برای این هدف مشابه مورد قبلی هست فقط مدارکی که به سفارت ارائه می کنیم قدری متفاوت هست و شانس گرفتن ویزا هم بیشتره.
3. ویزای درمان: برای معالجه و درمان در کشور مقصد
4. ویزای تجاری: برای انجام تجارت در کشور مقصد
5. ویزای عبوری یا ترانزیت که مدتش خیلی کم هست و برای عبور از یک کشور برای رسیدن به کشور ثالث هست.
6. ویزای کار و تعطیلات (work & holidays visa) که به شما اجازه میده در ضمن گردش در کشور مقصد بطور محدود کار هم بکنید. کشور استرالیا تا چند سال پیش این ویزا رو برای ایرانی ها صادر می کرد ولی فعلا انجام نمیده.
7. انواع دیگه ویزاها نظیر ویزای دانشجویی، ویزای مهاجرتی و … در دسته ویزاهای بلند مدت هستند.